كارت صدا يكي از عناصر سخت افزاري رايانه است كه باعث پخش و ضبط صدا مي گردد. قبل از گسترش كارت هاي صدا، صدا در رايانه توسط بلند گوهاي داخلي ايجاد مي شد. اين بلند گوها توان خود را از برد اصلي مي گرفتند. 

استفاده از كارت صدا از اواخر سال ۱۹۸۰ شروع شد. در حال حاضر شركت هاي متعددي توليدات خود را در اين زمينه به بازار عرضه مي كنند. كارت صوتي همانند كارت گرافيكي بر روي برد اصلي نصب مي شود و در پشت آن چند فيش براي ميكروفن و بلند گو قرار دارد.

وظيفه كارت صدا آماده سازي سيگنال ها جهت پخش و دريافت سيگنال هاي ورودي از ميكروفن و آماده كردن آنها براي ذخيره در رايانه است. 
كارت صدا، كارت صوتي ( voice ) نيز ناميده مي شود و در بسياري موارد مي تواند اصواتي با كيفيت بسيار عالي توليد كند. 
صوت، يك سيگنال آنالوگ است كه به صورت موج پيوسته انتشار مي يابد. 

رايانه همواره در حال پردازش سيگنال هاي آنالوگ است، زيرا اين سيگنال ها دائماً در حال تغييرند. در واقع لازم است كه سيگنال هاي آنالوگ به بيت هاي رقمي (ديجيتال) تبديل شوند. اين عمل توسط وسيله اي به نام Analog to Digital Convertor ) ADC ) صورت مي گيرد. 

سيگنال هاي ديجيتالي توليد شده مجدداً بايد به سيگنال هاي آنالوگ تبديل شوند تا بتوانند به وسيله بلند گو پخش شوند. اين عمل توسط سخت افزار ديگري به نام DAC یا Digital to Analog Convertor صورت مي گيرد.


در اینجا به تشریح اجزا کارت صدا به صورت دقیق تر می پردازیم. در شکل بالایی اجزا کارت صدا به طور کلی نشان داده شده است. گلستان جان هم زحمت بکشند و مطالب خود سایت میکرورایانه را در مورد کارت صدا در ادامه بحث ما کپی کنند. اما این اجزا عبارتند از:

- پردازنده سيگنال هاي ديجيتال كه عمليات مورد نظر را انجام مي دهند. 
- مبدل آنالوگ به ديجيتال (ACD) براي صوت ورودي به رايانه 
- مبدل ديجيتال به آنالوگ (DAC) 
- حافظه ROM يا فلش جهت ذخيره سازي اطلاعات 
- اينترفيش دستگاه هاي موزيكال ديجيتالي (MIDI) جهت اتصال دستگاه هاي موزيك خارجي 
- كانكتورهاي لازم جهت اتصال به ميكروفن يا بلند گو 
- پورت مخصوص بازي براي اتصال Joystick 

كارت هاي صوتي قديمي عمدتاً از نوع ISA بوده اند، اما كارت صداهاي امروزي از نوع PCI هستند كه بر روي برد اصلي نصب مي گردند. شکل زیر را ملاحظه کنید:


بيشتر مادربردها در حال حاضر كارت صدا را به صورت يك تراشه بر روي برد اصلي دارند. در شکل زیر انواع اسلات های مادر برد نشان داده شده است:



- بلند گو (Speaker) 
- يك منبع ورودي آنالوگ (ميكروفن ضبط صوت و CD-Player) 
- يك منبع ورودي ديجيتال نظير CD-ROM 
- يك منبع آنالوگ خروجي نظير ضبط صوت 
- يك منبع ديجيتال خروجي 

انواع رابط های کارت صدا

جهت دريافت و ضبط از طريق كارت صدا لازم است رابط هاي زير وجود داشته باشد توجه داشته باشید که در این شکل فقط سوکتهای لبه کارت صدا نشان داده شده است:


- رابط ورودي:
اين رابط براي ورود داده هاي صوتي استفاده مي شود كه داراي انواع مختلفي مي باشند. 

- رابط خروجي:
اين رابط جهت ارسال سيگنال ها از كارت به وسايل خارج از رايانه به كار مي رود. يك سر كابل به كارت صوتي و سر ديگر آن به بلندگو و يا هدفون و سيم هاي استريو وصل مي شود. 

- رابط صوتي ويژه سي دي:
اين نوع رابط ها جهت ارتباط بين ديسك گردان، سي دي و كارت صوتي مي باشد و اگر اين ارتباط برقرار نشود ديسك هاي سي دي صوتي پخش نمي شود و در اين حالت صدا تنها از طريق خروجي گوشي ( هدفون ) شنيده مي شود. 

- رابط بازي با کانکتور D15:
اكثر كارت هاي صوتي داراي اين رابط مي باشند. اين رابط ۱۵ پايه دارد و D شكل است و مي توان به وسيله آن از ارگ هاي الكترونيكي، موسيقي را دريافت و به صورت فايل بر روي سي دي ذخيره كرد. در شکل زیر کانکتور D15 لبه کارت صوتی به همراه رابط ان نشان داده شده است.